piątek, 25 marca 2011

Życie jest cenne

Szczęśliwy człowiek to ten, 
który jest zadowolony z tego co ma. 

(Talmud Babiloński, Traktat Sanhedrin)

Zdj. z bloga Marvin Himel

Jedną z czterech podstawowych prawd jakie Budda zalecił do rozważania swoim uczniom jest prawda mówiąca o cenności ludzkiego życia. Jako ludzie posiadamy ciało, przy pomocy którego możemy wykonywać ogromną ilość pozytywnych czynów, posiadamy świat emocji, za pośrednictwem których możemy doświadczać życia w jego wielobarwności, wreszcie zostaliśmy wyposażeni w umysł dzięki, któremu możemy interpretować naszą rzeczywistość w unikatowy sposób. Ludzkie życie daje nam także inne narzędzia poznania, których opis wykracza jednak poza ramy niniejszego bloga. Jedno jest pewne: jako ludzie mamy możliwość doświadczania życia na wiele różnych sposobów. Nie tylko jesteśmy odbiorcami "dochodzących" do nas treści ale także nadawcami, dzielącymi się z innymi naszym wyjątkowym doświadczeniem. Ludzkie życie jest cenne ponieważ kryje w sobie niezmierzony potencjał możliwości. Jest to stwierdzenie odnoszące się do każdego z nas, bez wyjątku. Bez względu na to czy urodziliśmy się biedakami czy bogaczami, bez względu na to czy urodziliśmy się ze skłonnością do chorób czy pełni zdrowia - każdy z nas posiada w sobie potencjał do urzeczywistnienia, doskonałość czekającą na odkrycie i docenienie.

Dlaczego warto doceniać własne życie? Z pozytywnej afirmacji własnej egzystencji płyną dwie ważne właściwości: spokój i radość. Osoba dostrzegająca wartość swojego życia jest odporna na "przeciwności losu". Dotknięta wydarzeniem, które jest dla ogółu tragiczne w swej wymowie wraca bezpiecznie do swojego "centrum", do swojej pewności na temat znaczenia własnego życia. Czerpie z niej siłę do przezwyciężenia swojej słabości, odrzucenia ze strony otoczenia, bólu fizycznego czy psychicznego, choroby, utraty bliskiej osoby lub utraty własności. Niekiedy dostrzega nawet wartość i znaczenie owego "nieprzyjemnego" doświadczenia.

Drugą właściwością, wypływającą z doceniania własnego życia jest radość. Być może jesteśmy przewlekle chorzy, ale mamy wokół siebie kochające osoby wspierające nas na każdym kroku. Być może czujemy się w tej chwili samotni, ale jesteśmy zdrowi fizycznie i nie musimy się martwić wynikami kolejnych badań. Być może straciliśmy pracę, ale spotkaliśmy dawnego przyjaciela, który przypomniał nam o ludzkiej umiejętności pokonywania przeszkód... Doceniając własne życie, bagaż doświadczenia jaki nosimy ze sobą, ludzi żyjących z nami i obok nas, możliwość poznania czegoś nowego w każdej chwili, otwieramy się na doświadczenie radości. Radości, która potrafi odmienić nie tylko nas ale także ludzi wokół (patrz poprzedni wpis). Radości, która rozluźnia napięte mięśnie i przywraca życie starganym nerwom. Radości, która inspiruje nas do przekroczenia siebie sprzed chwili, do doświadczenia siebie i świata na nowy sposób, do sięgnięcia gwiazd.

piątek, 11 marca 2011

Zaraźliwa radość

Jeśli uważasz, że nie można się zarazić inspiracją, że radość nie rozprowadza się wśród innych niczym bakteria, że szczery uśmiech nie znajduje odwzajemnienia, zapoznaj się z poniższym wideo. Akcja dzieje się na lotnisku Heathrow pod Londynem... :)



czwartek, 3 marca 2011

7 Powodów dla których potrzebujesz CELU

http://wdw347jiawei.wordpress.com/2009/12/01/the-personal-goal-summery

Cheryl Wilms, trenerka rozwoju osobistego, wielka entuzjastka prawa przyciągania (oto jej strona -> TU) uważa, że jedynie 3% populacji ludzkiej posiada skonkretyzowane cele życiowe, zapisane na papierze i co ważniejsze wprowadzane stopniowo w życie. Mniej więcej taki sam odsetek ludzkości uważa się za ludzi bardzo majętnych, którzy osiągnęli wielki finansowy sukces. Pojawia się pytanie: czy to oby przypadek? Warto się temu przyjrzeć. 

Czy Ty należysz do tej wyjątkowej grupy osób, która ma ustalone cele, która ma cele spisane i która wprowadza je w życie? Czy może uważasz, że nie potrzebujesz celów? Jeśli jesteś w pełni, w 100% zadowolony (zadowolona) ze swojego życia, z tego gdzie pracujesz, z kim mieszkasz, jak i gdzie mieszkasz, czym się na codzień zajmujesz, ile masz wolnego czasu, wreszcie z tego ile masz pieniędzy, z pewnością nie potrzebujesz wyznaczania celów. Jeśli jesteś w pełni usatysfakcjonowany (usatysfakcjonowana) z tego jakim jesteś człowiekiem, też nie potrzebujesz wyznaczania celów. Jesteś już na mecie, masz to czego chcesz, jesteś taką osobą jaką chcesz być. 

Wyznaczanie celów jest potrzebne komuś kto chce coś zmienić! W sobie lub naokół siebie. Jeśli czujesz potrzebę usprawnienia jakości swojego życia, ale może niekoniecznie jesteś przekonany (przekonana) o konieczności wyznaczania celów proszę czytaj dalej...